یعنی می شود؟؟؟

دختر مهربان و خونگرم و دلسوزی است . با وجود اینکه از بچه های ارزشی است و اختلاف عقیده و سلیقه مان بیداد می کند،  اما دوست خوبی است و گوش شنوا دارد و رفتارش منطقی است . اگر لازم باشد با عقیده تو مخالفت کند اول تمام و کمال به حرف هایت گوش می دهد و بعد دلایل و استدلال های خودش را می آورد. برعکس اکثر آن ها و اکثر ماها . با هم توافق کرده ایم مثل دو انسان دوست هم بمانیم و زیاد پا روی دم هم نگذاریم.

با خنده می گویم : روز در آمدن چشم فتنه  چرا سالگرد نگرفتند و به صرف کیک و SANDIS دعوتتان نکردند؟

با خنده می گوید : نمی دانم ، لابد یارانه ها هدفمند شده و ساندیس هم گران شده و ملاحظه کرده اند.

می گویم : آه ، خدای من ....، مگر شما هم از این ملاحظات مالی دارید ؟ من که فکر می کنم اگر هم بار مالی در کار باشد ، هزینه سوخت کاروان اتوبوس هایی است که از اقصی نقاط کشور آدم می آورد برای کورکردن چشم فتنه .

می گوید: خودت هم می دانی که دیگر نه راه پیمائی 25 خرداد شما تکرارشدنی است ونه راه پیمائی 9 دی ما. هر دو آنها معلول شرایط خاص آن روزها بود.

می گویم : با این اوضاع و احوال موجود ، کاملا حق با توست . اما چه خوب می شد که برای بزرگداشت هر کدام ، فقط یکبار مجوز صادر می کردند  تا واقعا معلوم شود کدامیک باشکوه تر از قبل تکرار خواهد شد.

در تمام طول راه ِ رسیدن  تا خانه ، با خودم فکر می کنم یعنی می شود دوباره تکرار شود ، یعنی می شود؟؟؟