ما را چه می شود؟

ما را چه می شود ؟ چرا این جور افتاده ایم به جان هم ؟ برای چه اینطور گوشت هم را می خوریم و استخوان هم را می اندازیم دور؟

آخرش که چه ؟ مگر قرار نبود همه دست به دست هم دهیم و سعادتمند شویم ؟ پس چه شد آن وعده ها ؟

از خروسخوان سحرتا بوق سگ دورمی چرخیم وکلاه هم را برمی داریم .دورمی چرخیم وکلاه برسرهم می گذاریم دور می چرخیم و زیر پا خالی می کنیم . دور می چرخیم و پته روی آب می ریزیم . دور می چرخیم و حال هم را می گیریم . دور می چرخیم  و همدیگر را مسخره می کنیم . دور می چرخیم  و پشت سر هم غیبت می کنیم . دور می چرخیم وهمدیگر را پی نخود سیاه می فرستیم . دور می چرخیم و آبروی هم را می ریزیم . دور می چرخیم  وهمدیگر را دور می زنیم . دورمی چرخیم  و دور می چرخیم  و آنقدر دور می چرخیم  تا آخرش سر همه مان گیج می رود و حال همه مان از خودمان به هم می خورد و اشک همه مان در می آید و درد همه مان بی درمان می شود و ..........

آن وقت یک عده که مثل ما روی صندلی گردان ننشسته اند و تکیه داده اند به پُشتی ابریشمین قدرت ، همه مان را با هم به سخره می گیرند و سر همه مان باهم کلاه می گذارند و از سر همه مان با هم کلاه برمی دارند و زیر پای همه مان را با هم خالی می کنند و پته ی همه مان را با هم روی آب می ریزند و حال همه مان را با هم می گیرند و همه مان را با هم پی نخود سیاه می فرستند و آبروی همه مان را با هم می ریزند و همه مان را با هم دور می زنند وبه ریش همه مان با هم می خندند.

به راستی ما را چه می شود ؟