امروز در خانه ما یک موجود فضایی مجازی به دنیا آمد.
امروز خانه ما تولد باران بود.
او ، من ، و بیل بیلک نازنین تازه متولد شده ما .
بیل بیلک نام قهرمان کودکی هایش بود . قهرمانی که از فضا می آمد و با خود مهربانی می آورد. قهرمانی که یاور بچه های ستم دیده بود و اشک مظلومان را پاک می کرد و با آدم بدها می جنگید و پلیدی ها را نابود می کرد . قهرمانی که همیشه ی همیشه خوب بود ، خوب خوب خوب .
و در دنیای کوچک کودکی های او ، بزرگی ها و مهربانی هایش می رسید تا آخرِ آخر آسمان ، تا خدا .
حالا این پسر من است که قهرمان زندگی واقعی ما شده است . همان قدر خوب و مهربان .
آن قدر که ، رنگ خدا را در چشمهایش می بینیم و صدای خدا را را در دلش می شنویم .
و این ماییم که در کنارش ، پیر می شویم و پیر می شویم و پیر . تا به خدا ، تا به عشق . 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر