یک ماه پیش که آمدند ، همراهشان بود. ، پاپیونی از روبان حریر سفید با خالهای آبی خوشرنگ زده بودند روی سرش . موهایش را صاف شانه کرده بودند و چتری هایش ریخته بود تا روی چشمانش . و دو جفت کفش آبی همرنگ خالهای روبان به پاهایش کرده بودند . یک کیف کوچک ویژه وسایلش را هم با خود آورده بودند . با یک شناسنامه نشاندهنده ی نژاد اصیل آلمانی و یک ورق کاغذ که رویش دستورات لازم داده شده بود.
"روزی دو وعده غذای مخصوص ، یک وعده بیسکویت ویژه ، آّب کافی ، روزی یک بار شستسو با شامپوی ...... اصل آلمانی ، اسپری براق کننده و نرم کننده مو ، یک قاشق شربت ..... ترکیبی از انواع ویتامین ."
روز قبل برای جرم گیری دندانهایش بیست و پنج هزار تومان داده بودند و قلاده اش را هم دویست هزار تومان از یک فروشگاه بزرگ و معروف خریده بودند . شاد بود و سرحال . پر انرژی و اکتیو.
می گفتند : دو میلیون پولش را داده ایم . خوشحال هم بودند که طرف راهی سفر بوده و ارزان فروخته است . آنقدر ذوق داشتند که فکر می کردی نوه دار شده اند. اسمش را گذاشته بودند نانی و تا صدایش می کردند دمش را تکان می داد و گوشهایش را تیز . دوست داشتنی بود و چشمان مهربانی داشت .
.................
دیروز میهمانمان بودند . موهایش گره خورده بود و کدر . نگاهش خسته بود و چشمانش خواب آلود. لاغرتر شده بود و اخمو . از آن شادابی یک ماه پیش هیچ نشانی در حرکاتش نبود. گوشه ای کز می کرد و خمیازه می کشید. نه کیفی همراهشان بود و نه وسیله ای .
می گفتند هزینه خورد و خوراکش کمرشکن بوده و شامپوی آلمانی اش نایاب. اسپری نرم و براق کننده اش را هم باید سفارش می دادند از آنور آب بیاید.
هزینه هایش که سنگین شده به فکر فروشش افتاده اند . اما مهندس گفته : عزیزم ، اگر بفروشیمش فکر می کنند کم آوردیم . مایه ی آبروریزی می شود.
می خندیدند و می گفتند : برای همین ایرانیزه اش کرده ایم ، به جای غذای ویژه ، صبح ها نان و پنیر و کمی شیر به او می دهیم . برای ناهارش استخوان های باقیمانده از گوشت و مرغ غذای مان . شام هم هر چه پیش آید. موهایش را با شامپو سدر صحت می شوییم و برای راحت شانه شدن هم از نرم کننده ی موی لطیفه استفاده می کنیم .
از دیروز تا حالا ، مغز من برای فهم ایرانیزه شدن امور در حال load و reload چند باره است . دو سه باری هم hang کرده است . شما خوبید؟؟؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر