رضایتنامه
اولیای محترم دانش آموز .........با توجه به الزام اداره آموزش و پرورش به بازدید دانش آموزان از نمایشگاه دفاع مقدس ، خواهشمند است رضایت نامه را امضا بفرمائید.
با تشکر
دبیرستان .......................
با صدای بلند می خوانم ومی گویم:اگر الزام آموزش و پرورش است،رضایت نامه به چه دردی می خورد؟ اگر ما باید به بازدید فرزندمان رضایت دهیم الزام آموزش و پرورش چه نقشی ایفا می کند ؟
می گوید : الزام آموزش و پرورش فقط شامل بازدید است و مسئولیت اتفاقات احتمالی به عهده اولیاست و آموزش و پرورش در این خصوص هیچ الزامی به رعایت موارد ایمنی و امنیتی ندارد.
عصبانی می گویم : لازم نکرده بروی ، زنگ می زنم می گویم : رضایت نداشتیم .
می خندد و می گوید: مامان ، عصبانی نشو . بچه ها می گن خیلی خوش می گذره. تازه به هر کس یک چفیه می دن که دوستم می گه جون می ده برای پاک کردن شیشه ی ماشین. قول می دم آن را بدم به شما برای شیشه پاک کنی .
چرا نباید حرص بخورم وقتی می بینم حرمت همه چیز را شکسته اند ؟
بازدید اجباری ، بازدیدکننده تفریحی و توریستی ، چفیه برای پاک کردن شیشه ، .....
آیا سهم بچه های ما از تاریخ هشت ساله ی جنگ و جان دادن جوانان این آب و خاک این است ؟
آِیا ایثاروشهادت فرزندان پاک این سرزمین آنقدر بی ارزش شده است که بخاطر ندانم کاری و عملکرد اشتباه یک گروه می بایست اینچنین موجبات تفریح و مضحکه ی فرزندان ما را فراهم نماید؟
به کجا می رویم آن هم تا به این حد شتابان ؟ به کجا؟؟؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر